Kakkerlakken? No spang!
8 september 2010 - Saint-Laurent-du-Maroni, Frans-Guyana
Zo. Hier is hij dan: mijn eerste blog; voor de meesten het eerste teken van leven aan de andere kant van de wereld! Vanochtend deed ik al een poging tot het schrijven hiervan, maar dat werd tijdelijk gestaakt door de hervatting van onze reis. Tijdens de eerste schrijfpoging zat ik vredig op het bed van onze hostelkamer in Paramaribo, terwijl Sara buiten foto's maakte van tropische bomen en Anisa een douche nam. Inmiddels, een half etmaal later, zit ik weer vredig op een bed, maar wel op een ander bed, in een ander huis, in een andere stad, in een ander land... We zijn namelijk inmiddels gearriveerd op de plaats van bestemming: Saint Laurent du Maroni, Frans-Guyana! Ik moet nog steeds wennen aan het tijdsverschil van vijf uur, maar het mooie is dat we na aankomst in Suriname deze uren cadeau kregen. En dat is maar goed ook, want die hadden we nodig...
Na een zeer voorspoedige vlucht kwamen we aan op het vliegveld in Suriname, waar we direct hartelijk werden verwelkomd met een tropische regenbui. Niet verwacht, maar zeer zeker niet onaangenaam in een temperatuur van 30 graden. Verder ging alles precies zoals gepland. We werden in de aankomsthal geroepen door een bordje met 'Anisa Sara Justine' erop, waarna we met de besproken taxi naar ons hostel in de hoofdstad werden gereden. Met open mond staarde ik uit het autoraam (waar ik normaal gezien achter het stuur zou zitten, maar dat is in Suriname dus andersom). Alhoewel het al donker was zagen we van alles voorbij flitsen: kasten van huizen versus op instorten staande krotten, palmbomen, zwerfhonden, winkels en verkeersborden met Nederlandse teksten erop, een moskee en allerlei mensen die zich in het avondleven op straat begaven. Onze taxichauffeur vertelde ons enthousiast van alles over de Surinaamse cultuur en die van Frans-Guyana, over zijn kennis van het Bahá’í-geloof ("Ja natuurlijk ken ik het!"), en over de grote verschillen tussen Nederlanders en Surinamers. Ik vertelde hem wat mijn moeder een keer zei: "Als je een Nederlander vraagt hoe het gaat, zegt hij vaak: "Druk, druk!", terwijl een Surinamer zou zeggen: "Rustig..." Dat beaamde hij lachend!
Ook onze gastheer in het hostel, waar we netjes werden afgeleverd, was een aardige vertegenwoordiger van de "no spang"-cultuur. Hij drong er nadrukkelijk op aan het feestmaal dat hij ons voorschotelde heel rustig te eten, zo lang mogelijk uit te slapen en ons vooral nergens druk over te maken. Dat was inderdaad niet nodig. Terwijl we wachtten op onze taxi naar Albina, werden we tussen de middag 'even opgehaald' voor een rondleiding met de auto door Paramaribo! Vervolgens stapten we in Albina zonder problemen met onze hutkoffers in een uitgeholde boomstam, die ons over de Marowijnerivier van Suriname naar Frans-Guyana bracht, terug naar Europees grondgebied! Aldaar stond Bob Walker, onze gastvader voor het komende jaar, breedglimlachend op ons te wachten. Druk kletsend bracht hij ons naar zijn huis, waar ook zijn vrouw Jackie ons warm welkom heette. Na een uitgebreide kennismaking, een rondleiding door het huis en een verdeling van de kamers konden we opnieuw genieten van een heerlijk avondmaal, voorzien van exotische vruchten en banaantjes uit eigen tuin: de lekkerste die ik ooit heb gegeten! Of misschien beter nog: nu weet ik hoe echte bananen horen te smaken.
Inmiddels hebben we al aardig kennisgemaakt met de plaatselijke beestjes en insecten hier in de Zuid-Amerikaanse tropen. Ook even wennen, uiteraard. De eerste kakkerlak op onze hostelkamer vonden we niet fijn. Als hij bewoog, bewogen wij ook, dus als hij snel bewoog, bewogen wij ook snel. Toen hij ineens in sneltreinvaart in onze richting kwam, maakten Sara en ik een reflexmatige duikvlucht op hetzelfde bed, op dezelfde plaats. Stevige bedden houden dat wel, maar minder stevig bedden zakken dan in elkaar. Dit bed was niet stevig.
Enfin, ik kijk ontzettend uit naar het komende jaar en alle prachtige ervaringen, belevenissen en grote leermomenten die ons te wachten zullen staan. Het wordt hoe dan ook een jaar om nooit te vergeten, dat is de beestjes wel waard.
Tot snel!
Veel liefs Justine
P.s. Op het moment van de kakkerlakactie was Anisa aan het filmen, dus ja, deze hysterische eerste kennismaking met tropische insecten is vastgelegd...
Wat fijn om een teken van leven te lezen! Ik vind het nog wel een gek idee dat je nu zo ver weg bent, maar anderzijds ook weer zo dichtbij vanwege het internet. Goed om te lezen dat de reis voorspoedig is gegaan en dat je met open armen ontvangen bent! Je zult vast gauw wennen aan al die beestjes en ik hoop dat Anisa (ik ken haar angsten) dit ook gauw zal doen ;)
Heeel veel succes en plezier de komende tijd! Ik verheug me op je volgende blogbericht!
Dikke, dikke kus van Veer
Liefs A-Sing
Middel tegen kakkerlakken is een schoen en gewoon slaan ;p
zooo leuk om je indrukken te lezen!!
heel veeeeeel plezier samen
tip: veeg de kakalaka naar buiten met een bezem, of roep een man...die zijn meestal ook een beetje bang :P maar die moeten dan natuurlijk even stoer de ongewenste gast naar buiten brengen.
tip 2: 's avonds gordijnen en shutters dicht
ik mis Suriname als ik jullie belevenissen lees :-(
geniet ook maar namens mij ik Frans-Guyana!!!!
xxx
En leuk dit zo te lezen. Dan kunnen we over juliie schouders meekijken. ;)
x
veel liefs,
Paul
Echt heel gaaf dat jullie nu daar gewoon zitten.
Veel liefs!!!
En idd nu weet je hoe bananen horen te smaken. Ik vind zelf de tomaten nog het grootste verschil met hier in NL en richting Z-Amerika!
Fijn dat jullie veilig zijn aangekomen en dat we op deze manier kunnen meegenieten, want je kunt het allemaal heel beeldend verwoorden. We denken aan jullie!
Kun je dat filpje ook uploaden?
Dikke knuffels vanuit Sassenheim op de school waar ik nu zit.
Wat gaaf om zo snel al een bericht van je te lezen! En wat voor bericht...Ik vind het nu al geweldig om te lezen. Echt een heel gek idee dat je nu helemaal daar bent, maar daarom ook extra fijn om te weten dat het goed met je gaat!
Take care en heel veel liefs vanuit het druilerige, grijze, saaie Nederland.
Dikke kus,
Jos
veel plz en veel sterkte.
gr. ook van onkel Rudy,
leuk dat je snel iets van hebt laten horen op reislog,jezou eigenlijk van je verhalen en je dingen die je ( jullie ) mee maken een boek van maken.dikke knuffel voor jullie allen
Wat een leuk verhaal!! En meteen veel avonturen beleefd :-)) Kakkerlakken zijn bang voor het licht, dus als je er last van hebt dan kan je misschien een lampje laten branden...
Onwijs veel plezier en ik hoop dat jullie zich snel thuis zullen voelen!!
Ik kijk uit naar het volgende verhaal :-))
Dikke knuffel van Alena X
Rustig aan verder he... :-)
(of geld dat niet in FG?)
Wat een superleuk verhaal Justine!! :D Je kunt het heel leuk beschrijven! :D
En uit ervaring weet ik dat een blog bijhouden heel leuk is! ;)
Ik hoop dat jullie heeel veel plezier zullen maken, veel avonturen zullen beleven (en die met ons delen ;)).
Succes met de kakkerlakken :P
Xxx (K) aan de anderen!
Caroline
Fijn om te merken dat jullie alle drie al enthousiast zijn over de eerste ervaringen. Het is dan gewoon alsof ik weer terug ben op de alle plekken die jullie bezoeken en de dingen die je ondergaat. Misschien laten de lequanes die vaak in de bomen rond het huis zitten zich ook wel eens zien.
groetjes aan allen, Harry
Wat fijn voor jullie dat alles zo vlot is verlopen en dat de sfeer er meteen goed in zit;).
Ik denk dat de kakkerlakken nog de minste zorgen zullen baren. Wat dacht je van slangen, grote spinnen, teken etc.? Sorry, ik ben je aan het plagen, maar ik weet zeker dat je een dikke huid zult vormen en volgend jaar onthecht zult zijn van deze angsten:).
Geniet er van!
Grote knuffel van jouw surrogaatbroer,
Benjamin
Potverdikkeme, ik ben jaloers, want ik wil ook stoere avonturen beleven i.p.v. op school zitten :|
Haha, geniet er maar van!
Je kan trouwens vet leuk schrijven, als je weer in Nederland bent, moet je daar iets mee doen man! Gheghe
Ik ben trouwens blij dat je mijn kaartje zo mooi vond :)
kusjes van je kleine bro ♥
Potverdikkeme, anders ik wel! Ben ik eindelijk klaar met studeren, zit ik weer op school! :P
kusjes van je grote bro
Ben blij dat je heelhuids bent aangekomen!! Veel plezier Daar!!!
Xxx Nicole!
Merci pour le blog.
Henry
Geheel uit eigen belang want zo kan ik genieten van je belevenissen, deze mee beleven en dat vanuit Beieren zittend op een stoel!
Wanneer schrijf je weer?
Dikke kus in drievoud van Martina, Leonhard en tante Pietje!
Leuk om "die gasten" te zien opgroeien.
Helemaal als er één bij zit die zich ontwikkeld als een Robinson Crusoe.
Geweldig, veel plezier
De PC dokteur.
doei xxx imane xxjes
Hoe bevalt het tropenleventje? Snap je al waar dat "rustig" vandaan komt? Ik ben erg nieuwsgierig naar al je belevenissen!
Groetjes en kusjes, mama
veel liefs Justine